Podczas wykładu omówione zostaną podstawowe techniki symulacyjne, a także przykłady zastosowań symulacji komputerowych w chemii. 

Współczesne nauki chemiczne opierają się nie tylko na doświadczeniach konwencjonalnych ale także na zaawansowanych metodach teoretycznych, spośród których wyróżnić można symulacje komputerowe. Nasuwa się pytanie, dlaczego metody doświadczalne są niewystarczające? Odpowiedź jest dość prosta. Pewne doświadczenia są po prostu niewykonalne, niektóre niezwykle drogie, a jeszcze inne bardzo niebezpieczne. Ponadto, pewne zjawiska są zbyt szybkie lub zachodzą w zbyt małej skali, przez co ich obserwacja staje się niemożliwa. Tu z pomocą przychodzą symulacje komputerowe, pozwalające na obejście tych wszystkich problemów. Historyczne początki symulacji komputerowych ściśle związane są z Projektem Manhattan i powstaniem pierwszej bomby atomowej. To właśnie w ramach tego projektu, polski naukowiec, Stanisław Ulam, stworzył współczesną metodę Monte Carlo i wykorzystał ją do badania dyfuzji neutronów w rdzeniu broni jądrowej. Kolejnym przełomem w symulacjach komputerowych było opracowanie metody dynamiki molekularnej przez B. Aldera, M. Mansigh i T. Wainwrighta. W tej chwili jest ona najczęściej stosowaną metodą symulacyjną. 

Powstawanie coraz szybszych komputerów w znaczący sposób przyczyniło się do rozwoju metod symulacyjnych. Dziś możliwe jest stosowanie symulacji komputerowych do badania niezwykle skomplikowanych zjawisk fizyko-chemicznych.

Godziny: 12:30–13:00

Miejsce: Budynek A Mała Chemia, I piętro, sala M

Limit miejsc: 60

Osoby prowadzące: dr hab. Tomasz Staszewski